Een stevige koffie en van het busstation vertrekken we naar Phum Saron. Achter in de sangtaew zijn we toch iet wat ongerust over onze missie. We willen Khao Phra Wihan (of in Khmer Preah Vihear) gaan bezichtigen. Een geweldig tempelcomplex uit the Angkor tijd. Eigenlijk Op Cambodiaans grondgebied. In het busstations hingen verkleurde foto's van het spektakel, en op een close up van de tempel kleefde een handgeschreven papiertje met het opschrift "close up". eum, dat leek ons een beetje erover maar het zou later duidelijker worden. Ondertussen raasde onze pick up-bus stevig verder, we stoppen op een desolaat kruispunt "Phum Saron" gebaarde onze chauffeur. Wel hij kan het weten, hij scheurt weg, ons achterlatend in een wolk van stof en een vijftal eetstandjes. Dit is een eerder normale situatie op een desolaat kruispunt in Thailand, die eetstandjes. We nuttigen dan maar wat, onderwijl checken voor vervoer naar de grens en de tempel. Het leger komt eraan te pas, een vriendelijke ladyboy en wat snoepgoedverkoopsters... De grens is dicht!!!! maar (we herleven een beetje) je kan de tempel bekijken van op één kilometer. Onze lamp licht een beetje op "CLOSE UP" hahahah Closed up waarempel. We maken het ons gemakkelijk in het bushokje.... komt men ons vertellen dat er geen bussen terug rijden??? Hier vlak om de bocht moet vast en zeker het einde van de wereld liggen, waar blijven al die bussen anders....naar hier kan wel..... Achter op een pick up, samen met een eenzame vrachtwagenradiator keren we terug naar Kantharalak...de lift was welkom. Met dank aan het meisje dat zich vol belangeloze overgave voor de pick up smeet en ons die lift bezorgde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten