Net na het ontbijt en onze brommertaksi staat al te wachten om de eerste etappe naar het tempelcomplex te overbruggen. 27 km verder is het inkom betalen voor we met een stevige 4x4 de laatste 5 km omhoog kruipe. De nieuwe weg is steil maar nog oké. Het laatste is een oud stuk weg, bulten, gaten, korte bochten en zo verdomd steil. We zijn met z'n vijven achter in de laadbak die meer en meer op een kipbak begint te lijken.
Als we de laatste honderde meters tussen de Cambodiaanse legermacht laveren begint de 4x4 krampachtig naar adem te happen, maar we halen het.
Het geschil rond de tempel verklaard de aanwezige troepen, de Thaise legermacht ligt aan de voet van de tempel de grens te bewaken. De Cambodianen bivakeren rond en op de tempel. Nog maar net is er weer wat heen en weer geschoten, nadat de Thaise troepen 2 illegale Cambodiaanse houthakkers (houtstropers?) hebben doodgeschoten.
De tempel is geweldig gelegen, anderhalve kilometer indrukwekkend lang en bezaaid met meelijwekkende militairen. Cambodiaanse toeristen trakteren hen op sigaretten, snoep en geld. Ze staan daar een beetje zielig te bedelen, hun ziel uit het lijf te roken en mensen te ambeteren die geen giften meebrengen. Wij schokken rustig achter een Amerikaans-Cambodiaans koppel aan dat zich lustig met goedkope sigaretten een weg baant door een haag van soldaten. Stilletjes de indruk wekkend dat we samen horen.
Preah Vihear maakt zijn naam en imago waar. Je kan het beschrijven en fotograferen maar je moet het ondergaan. En vooral de strijd om hem op je eentje te bereiken is reeds een ware bedevaart die we al 8 jaar aan het proberen waren.
We worden dan ook van shiva's kant gelouterd met de beste koffie sinds eeuwen als we terug in Sra Aem komen aantuffen met onze brommertaksi. Toetje op de taart, er is een directe busverbinding naar Phnom Penh, zij het wel met de lullige busmaatschappij van voorheen.
De koffie!!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten