zwembandjes

Welke dag het is weten we even niet, maar 's morgens springen we voor een uurtje op de boot en varen de Nam Ou op. Na 13 maanden staan we terug in Muang Ngoi Neua, een afgelegen dorpje langs de Ou rivier, dat heel wat toeristen weet te lokken.
Lekker lui rondhangen en zwemmen voor een tweetal dagen, moet kunnen.
Weinig praktijkzwemmen gehad de laatste maanden maar het gaat nog prima, de beerlao zwembandjes rond d.'s middel helpen hier weliswaar een handje.

Na de nodige onspanning trekken we verder de Nam Ou op, daar waar de meerderheid van de toeristen terug stroomafwaards gaan, trek denemopweg nog wat verder.
Richting Muang Khua, vijf uur verder stroomopwaarts en voor ons waarschijnlijk net onder de koude grens.
't Wordt een leuke trip, en enkele leuke stop maken het geheel af. M. zorgt voor de nodige muzikale ondersteuning met den ipod. "White rabbit" (jefferson airplane), "on the road again" (canned heat) en "the end" van de Doors, zorgen voor een waar "apocalypse now" sfeertje. I love the smell of bananapancakes in the morning.

Muang Khua staat niet erg hoog aangeschreven maar het blijkt een van de leukste dorpjes te zijn die we de laatste dagen passeerden. Dus blijven we, weinig nachtrust door de trouwerij die 2 dagen lang (vooral 's nachts) onze kamer omtoverd in een laotiaanse disco/karaokebar.
Met enorme wallen onder de ogen sleuren we na 2 nachten onze rugzak door de smalle steegjes en over de trappenstraatjes naar het busstationnetje. Honden schieten schichtig weg, kinderen krijsen ons na " What you name? " en wij reizen weer onverdroten verder.
Het leven van een zwerver .......