Om eleven laten we Nan voor wat het is en trekken richting Phitsanulok met de boemelbus. Er val altijd wel wat te beleven in de boemelbus en vijf/zes uur later zetten we voet aan wal in het Bon Bon guesthouse. Een nette kamer, vriendelijke mensen al doet de zoon wel een beetje denken aan dikke Benny van het geslacht DePauw; We blijven maar juist voor de nacht en een stevig avondmaal. Al valt dat laatste serieus tegen, zelden zo weinig restaurants te vinden in een toch aanzienlijk omvangrijke stad. Maar goed, de buikjes gevuld, het stof afgeschrobd kruipen we onder de wol.
Fris de tuktuk in naar het busstation, Lom Sak is slechts een uurtje of twee verder. Het eerste beste hotel wat we aantreffen scoort buiten verwachting goed. De reisgidsen, het internetwezen en de backpacker tamtam hebben hier een pareltje gemist. Maar ja er is dan ook geen internet, laat staan WiFi!
De enige reden waarom ook maar iemand naar Lom Sak is Wat Pha Sorn Kaew. Er is nogal wat mis en halve informatie over hoe je de tempel op eigen kracht kunt bereiken en eens thuis zullen we orde scheppen in die chaos. Volgende keer het wel en wee van die trip.
Wat Pha Sorn Kaew
Geen opmerkingen:
Een reactie posten