visum, visa, voila

In een wip staan we aan de grens met Laos, een eenzame thaise douanebeambte op een al even desolate grenspost. Een beetje nukkig stempelt hij ons het land uit en niemandsland in. De laotiaanse zijde doet zijn middagdutje en de visa-verantwoordelijke verschijnt enkel als je hem op belt, dit volgens de informatie op zijn loketvenster.Een aangename pietje precies,de nonkel Fons van de familie zeg maar, doet welgeteld 75 minuten over 2 visa. De pas gescoorde lift naar Hongsa wordt stilaan ongeduldig maar blijft giechelen. 4x4 Gewijs stuift hij richting Hongsa, zijn 100 jarige co-piloot begint steevast schunnig te grijnzen als de chauffeur 'riding, riding' giechelt, verder kent hij nog 'left, left' waarna resoluut rechts afdraait. Hongsa is een dorp van niets, met talloze guesthouses en hotels wachtend op de 15000 Thais die hier zouden komen werken, 2 tempels, en een duits koppel dat in Oostenrijk leeft. Der Wolfgang rijk en gepensioneerd en zijn veel jongere Beierse gade Hanelore, laten iedereen meegenieten van hun oersaaie lotgevallen en reiskiekjes. Leidzaam ondergaan is de boodschap, grijnzen jaja knikken .... und ..sie haben es nicht gewust.