36 uren in beweging

Na wijs beraad beslissen we naar het internationaal Butoh festival van Bangkok te gaan.Een eerste etappe omhelst een bus rit van 15 uren naar Vientiane, de hoofdstad van Laos.Hoe werkt zoiets in Laos. Eerst ligt iedereen gepakt en gezakt 3 a 4 uur op voorhand te wachten aan het busstation, toch slaagt men erin bijna een uur te laat te vertrekken. Na 6 uur bonken en knotsen bereiken we de A1, eindelijk asfalt onder de wielen. De snelheid van het braken en kotsen stijgt rechtevenredig met de snelheid van de bus De goed gevulde plastiek zakjes vliegen continuu aan het venster uit, hier en daar kan een onwetende voorbijganger ze net ontwijken.We zwalpen verder door de nacht, overbeladen en tientallen plaspauzes later bereiken we Vientiane in een recordtijd van 14 uren. Snel een tuktuk en op naar het hoofdstation. Twee koffies later zitten we op de Thai Lao International bus.Over de vriendschapsbrug snorren we terug Thailand binnen, door peren naar het treinstationom slaaptreinticketjes te reserveren, en dan brunchen.Bangkok is nu binnen slaap bereik, 14 uren lekker schommelen en een stadsbus later zitten we terug in New Merry V guesthouse.Na 36 uur beweging kleven we beter dan de eerste de beste pritt-stick, water heeft geen vat meer op ons,en de muggen beschouwen ons niet langer de lekkere hap van enkele dagen geleden.