Handschoen maffia

Mo Chit is een van de grote busstations in Bangkok, Alles wat richting noorden of noord-oosten wil, vertrekt hier. Er zijn meer dan honderd perrons, verdoken onder golfplaten daken, waar elke 30 minuten een bus vertrekt. Wat hier vertrekt is voor 90 procent airco materiaal, geen ziel die er aan denkt om de motor ook maar 1 sec. stil te leggen.De reguliere werknemers van Mo Chit zijn een speciaal ras, grootgetrokken op dieselwalmen en oliesporen, trachten ze de chaos in goede banen te leiden.

Onze dienst richting Mukdahan vertrek om 21u30, of toch ongeveer. De stewardes heeft iets van dat gebocheld spook uit "The Ring", maar dan verpakt in een blauw mantelpakje, zwarte 20 cm hoge naaldhakken en een transparant handtasje waar ze zelfs onder de moeilijkste omstandigheden geen afstand van doet. Een gesuikerde donut en een halve liter water moeten 10 uren lijden verzachten, in eerste instantie de mierzoete Thaise Hardrock die van de televisie bleirt en dan dat veel te krappe dekentje om onder te slapen.
Airco is het grote wonder in Thailand, wie er een heeft laat hem dan ook loei hard draaien. Welk ingenieus brein heeft airco op Thaise bussen ingevoerd, Als je halfbevroren onder je dekentje naar buiten kijk en je ziet zelfs 's nachts mensen in hun t-shirt voorbij wandelen.... Maar de Thai komt voorbereid, bij kilometerpaal 2 heeft hij de duffelcoat en bivakmuts al bovengehaald, maar de airco kan nog kouder. Eens de binnenverlichting dooft, en de temperatuur onder de 12 graden zakt, worden de handschoenen boven gehaald, 't is verdomme dertig graden buiten!!!
Ook onze stewardes heeft reeds een 2de jas en een rose muts aangetrokken, nog steeds krampachtig haar handtasje meezeulend. Dat handtasje is gevuld met een GSM waar ze de halve nacht in loopt te schreeuwen en "rood groen gestreepte handschoenen".
Dit moet haast wel een maffiacomplot zijn, ijskoude bussen, hoe krijg hier anders ook maar 1 paar handschoenen verkocht.

Acht uur dertig, Mukdahan busstation en we kunnen de Mekong reeds voelen, daar aan de andere kant ligt Laos, over een paar dagen....