Falend afstandsbesef

Vlot laveren we tussen de kleine hokjes van tien- en meertallen busbedrijven. Malle wijven hangen uit de piepkleine venstertjes naar ons te jouwen, hun waar aan te prijzen ( hun buswaar wel te verstaan) niet eens wetend waar je dan eigelijk wel heen wil.

Kampang Peth is geen echte vakantiebestemming, ietwat weg van de normale route, maar het hectisch gebeuren rondom het verkrijgen van een ticketjes vertoon toch ergens een verborgen logica.

Een klein half uur later schuifelt onze "ordinairy" bus de snelweg op. Plaspauzes, eetpauzes en wat opstoppingen later verschijnt het Kampang Peth busstation in de verte.

"Tree J guesthouse" ? , 100 bath om ons af te leveren is er ver over me dunkt. Ons plannetje geeft ons mooi de route aan en GPS gewijs zegt het 500 meter, dus gaan we lopen.

Verbijsterd blijven de tuktukers achter, hoofdschuddend, maar wij kennen onze prijzen.

Na een dikke 500 meter ontwaren we de rand van het dorp, 't is middag en ons plannetje laat ons danig in de steek. Een falend afstandsbesef maakt zich meester over ons, de richting is vrij juist .... en dan als een fata morgana, na 4 km gepakt en gezakt op ons sletsen, verschijnt een suzuki jeep getooid in dikke rode letters TREE J GUESTHOUSE.

" you looking me " de dorpstrommel had onze komst al aangekondigt.

En wat een bizar guesthouse en eigenaar, alles heeft hij zelf gebouwd tot de basin met de albino katvissen toe.

Kampang Peth is een kopie van het overdrukke Sukhotai, Sukhotai is een verplicht item op alle georganiseerde reizen. Maar in Kampang Peth kan je nog ongestoord rond snurken door de bossen op zoek naar half verdoken tempels uit een ver verleden. Ons hondaatje heeft zich goed gedragen op de vele boswegeltjes, en we voeren hem dan ook gewillig enkele liters van 91 octaan voor we hem weer afstaan.

Straks gaan we de Thaise kermis afschuimen maar niet voor we ons tegoed doen aan vette BBQ.

Alles wat je kan grillen of koken aan 69 Bath met een toetje lemoenijs bovenop, zeg nu zelf....