Terug naar Nan

Morchit (zeg " mo'chit") is de grootste busterminal van Bangkok en serveert zowel plaatselijk, nationaal en internationaal busvervoer.
Dank zij onze vroege boeking rijden we VIP (serieuze kortingen), vanaf perron 4O, er zijn er zowat 190, de meeste met airco wachtruimtes maar niet zo als je naar Nan gaat. VIP's zijn vierentwintigzitters, of beter gezegd liggers. 1 rij omvat 3 zetels en een smalle gang, dus zeker 70 cm kontruimte. 't ziet er fraai uit al die hendeltjes op de zitjes, maar de begelijdende symbolen komen ons niet echt bekend voor. Eentje omschrijft ,volgens onze niet te onderschatten kennis in deze aangelegenheden, iemand die ligt te spartelen in zee en een ander lijkt nog onbehaaglijker.
Aangenaam zacht komen we in beweging, tijd om die knopjes aan de nodige tests te onderwerpen. Hendeltje 1 en we strechen helemaal vlak uit, met 2 maak je van een vier-vierde een driekwarts ligstoel en 3 het summum. Eerst al gedacht aan zetelverwarming maar kompleet verbrouwereerd en aan de grond genageld van zoveel luxe ........ ligzetels met massagefunctie. HAAAA en wij maar kronkelen van genot.... het schaamrood op de wangen, krabbelen we recht als onze stewardes daar is met de nodige proviand voor onderweg.
Proviand: een halve liter water, 1 kleine brikverpakking thee (chrysantium and ho hang ghon...zoiets), een doosje met 1 lichtgroene naar cocos smakende jelly een eerder groen uitgeslagen cupcakeje en een vrij verend rozijnenkoekje.
Vertrek 20u15 filmpje, massage, slapen 01u20 lunch ??? break. Eten op kosten van de zaak in een wegrestaurant, lopend banket. 01u50 vertrek, verse thee voor het slapen gaan, massage, slapen 04u50 gekoelde verfrissingsdoekjes, verse thee en een brikverpakking sojamelk met sesamzaad. 05u30 aankomst met Thais entertainment op het breedbeeld televisiescherm.
De lijn en Steve Stevaert kunnen hier nog iets van op steken denken we, als Dting in haar grote pick-up voorrijdt in het busstation " welcome home, jou velly eally" roept ze, en ja ze heeft wel een beetje gelijk.